(Poging tot) eerste stagedag.

Officieel hadden we 8 februari moeten beginnen met stage, maar omdat dit de dag van het chinees nieuwjaar was, begonnen we pas vandaag, dinsdag 9 februari.
De dag waarop we de Surinaamse cultuur al lekker lijken te begrijpen. De boel nog een beetje uitstellen en alles op een rustig tempo doen dus. We beginnen pas een week later met stage (stiekem niet door de cultuur, maar gewoon omdat we dom zijn).



Vandaag zou het tijd zijn voor onze eerste stagedag. We waren er helemaal klaar voor en hadden er heel veel zin in!
We zijn allemaal om 06:00 openstaand, hebben braaf ons brood gesmeerd en ons pak gestreken.
Om 07:00 de taxi gebeld dat we om 07:15 de taxi bij ons wilden hebben. We gaan met de taxi omdat het hard regent en dit niet slim is in onze witte pakken. Om 07:20 is hij er nog niet en we moeten om 07:30 op onze stage zijn. We bellen het bedrijf en die zegt dat hij er aan komt. De taxi-chauffeur blijkt naar de Jozef Israël straat te zijn gestuurd in plaats van de Sint jozefstraat (waar wij wonen). Om 07:25 is hij er eindelijk... Stress..! Want te laat komen op je eerste dag dat kan echt niet.

We vertellen de taxi-chauffeur dat we om 07:30 op stage moeten zijn en hij gedraagt zich speciaal voor ons asociaal in het verkeer, zoals hij het zelf zegt. Hij laat mensen niet voor bijvoorbeeld en knippert met z'n lichten om te vragen om voorrang. Precies om 07:30 komen we aan. En nu is het zoeken naar waar we precies moeten zijn. Gelukkig wijst een norse bewaker ons de weg.
We worden naar het verpleegkundig secretariaat gestuurd. Shavelly (van het stagebureau) komt hier ook heen om ons te helpen.
Wij wachten hier een half uur en dan komt er een vrouw die ons vraagt om onze uitslag van de MRSA (een ziekenhuisbacterie) test. De MRSA test?????? Denken wij alle 4. Dit is ons totaal ontgaan...

Voordat je kan beginnen met je stage in het ziekenhuis moet je kunnen aantonen dat je geen drager bent van deze bacterie. Omdat wij alle 4 zo dom zijn geweest om dit niet te doen, mogen wij nu dus nog niet beginnen met stage.
We maken de afspraak met één van de hoofdzusters, dat we over een uur terug komen om deze test te doen. We worden naar huis gebracht door Shavelly, trekken hier onze gewone kleding aan en fietsen weer naar het ziekenhuis (dit is gelukkig maar 5 minuten) om allemaal de MRSA test te doen.
Dit houdt in dat je met wattenstokjes bij je slijmvliezen langs moet. De wattenstokjes brengen we vervolgens naar het lab waar ze later worden onderzocht. Hierna moeten we naar de receptie om ons in te schrijven bij het ziekenhuis. Daarna moeten we weer naar het lab waar we 74SRD moeten betalen (ongeveer €15). Over ongeveer 5 dagen krijgen we de uitslag en als het allemaal in orde is, kunnen we dan écht beginnen met stage.

Hierna ga ik een beetje verslagen, weer naar huis. Wat voel ik me dom!
Nu nog maar noodgedwongen een extra week vakantie vieren. Wat ik stiekem wel een beetje jammer vindt, want ik had echt zin om aan de slag te gaan.

Thuis zijn we allemaal heel moe (waarvan vraag ik me af??) en vallen we in slaap.
Na een tijdje worden Merel en ik wakker van Sandy die het hek open doet, hij is hier om de hond eten te geven.
Nadat Merel en ik hem hebben geholpen met koelkasten verslepen, vragen we aan Sandy of hij misschien weet wat die rare geur is die al even in ons huis hangt. Hij loopt naar binnen en zegt meteen: “ik ruik gas”.
Blijkbaar hebben we al minimaal 24uur het gas open staan.
Omdat ik een gaskachel heb thuis had ik gedacht dat ik de geur wel zou herkennen, maar hier ruikt het toch echt anders.
Sandy zegt ons dat het huis had kunnen ontploffen als we vanavond het gas aan hadden gedaan.

Mijn god….. Wat een dag!


Onze Vlaamse buren zijn trouwens weer terug voor 1 of 2 weken. Zij zouden stage moeten lopen in het binnenland, maar omdat 2 van de 3 zijn gebeten door vampiervleermuizen, zijn ze met een helikopter naar de stad overgevlogen om hier vervolgens inentingen te krijgen. 1 van hen is gebeten in haar lip en de ander is 2 keer in haar lip gebeten en 1 keer op haar hoofd.
Het blijkt dat deze vleermuizen ’s nachts op je gaan zitten en op je warme adem af komen. En wanneer ze je eenmaal één keer gebeten hebben, blijven ze terug komen omdat ze je geur herkennen GAD-VER-DAMME.


Even een lichtpuntje na deze oenige dag met een taxi die te laat komt, de stage die wordt uitgesteld en een bijna ontploft huis. Ik heb te horen gekregen dat ik op de afdeling gynaecologie kom de eerste paar weken, hier ben ik in ieder geval heel blij mee!